ارزیابی بیابانزایی می‌کوشد تا مهمترین مولفه‌های بیابانزایی را در هر منطقه‌ای تعیین و در نهایت پس از ارزیابی شاخص‌ها در واحد‌های کاری، نقشه شدت بیابانزایی را ارائه کند. با توجه به اهمیت کاربردی این نقشه‌ها علیرغم توسعه فنون و روش‌های کمی در طی سال‌های اخیر، همچنان سعی در ارائه روش‌هایی با خطای کمتر، ضریب اطمینان بیشتر و سرعت و سهولت بالاتر است. از آنجا که پدیده بیابانزایی حاصل برهم کنش متغییرهای متعددی در طی زمان می‌باشد لذا می‌بایست از روشی جهت پهنه‌بندی استفاده شود که در عین حفظ دقت، بر سرعت و سهولت دستیابی به نتایج بیافزاید. از این رو این پژوهش هدف خود را ارائه و راستی آزمایی مدل تحلیل مولفه‌های اصلی قرار داد. این روش قادر است به منظور تقلیل بعد مساله مورد مطالعه و سهولت در دستیابی به نتایج، مولفه‌های اصلی مساله را در نظر گرفته و اقدام به حذف سایر مولفه‌ها در محاسبات بکند و همچنین با امکان استفاده از نرم افزار، بر دقت، سرعت و سهولت عملیات پهنه‌بندی بیفزاید. به منظور ارزیابی کارائی، مدل مذکور در منطقه خضرآباد استان یزد به مساحت 78180 هکتار به کار گرفته شد. نتایج حاصل شده نشان داد که 35/9% درصد از کل منطقه مطالعاتی به صورت خیلی شدید و 6/25% درصد به صورت نسبتاً شدیدی تحت فرایند بیابانزایی می‌باشد و بیابانزایی با شدت نسبتاً متوسط( 85/41%) بیشترین سهم را در منطقه مطالعاتی به خود اختصاص داده است. در عین حال ارزش کمی شدت بیابانزایی برای کل منطقه از مجموع عوامل 29/3 (کلاس نسبتاً شدید یا IV) بدست آمد.