در بسیاری از تحقیقات و پژوهشهایی که به نوعی از دادههای هواشناسی در آنها استفاده میشود، به دلیل نبود ایستگاه هواشناسی در تمام محدوده نیاز به میانیابی و بازسازی دادهها میباشد. هدف این تحقیق ارزیابی روشهای مختلف میانیابی به منظور تهیه نقشههای همبارش استان اصفهان میباشد. بدین منظور از دادههای نرمال بارش سالانه جهت مقایسه روشهای میانیابی IDW ,Spiline, Kriging و روشهای رگرسیونی بارش- ارتفاع، بارش- ارتفاع- طول جغرافیایی، بارش- طول جغرافیایی و تعیین بهترین روش در تهیه نقشه همبارش سالانه استان اصفهان استفاده شد. شاخص تعیین بهترین روش ریشه حداقل مربعات دادههای (RMSE) بود که از روی دادههای میانیابی شده و دادههای واقعی محاسبه گردید. نتایج نشان داد که از بین روشهای فوق روش بارش- ارتفاع- طول جغرافیایی دارای کمترین خطا و روش کریجینگ بیشترین خطا است.