پرداختن به بحث توسعه یافتگی یکی از اصلی‌ترین موضوعات مورد مطالعه علم جغرافیا است، لذا در مبانی نظری این علم مطالب فراوانی در این زمینه دیده می‌شود. به طور کلی توسعه شهری زمانی می‌تواند در جهت پایداری قرار گیرد که بتواند راهکارهای مشخص را برای تأمین مطلوب نیازهای خدماتی ساکنان ارائه نماید. این امر نیازمند درک از وضع عدالت اجتماعی و فضایی توسط مدیران و برنامه ریزان شهری است. هدف از این تحقیق رتبه بندی مناطق شهر مشهد از نظر شاخص‌های خدمات شهری است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بوده، که برای دست یابی به هدف تحقیق از تکنیک چند شاخصه ویکور استفاده شده است. همچنین جمع آوری اطلاعات و داده های مورد نیاز از طریق بررسی‌های کتابخانه ای و مطالعات میدانی صورت گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان دهنده سطوح متفاوت برخورداری مناطق سیزده گانه شهر مشهد از خدمات شهری است. به طوری که مناطق توسعه یافته و محروم هر کدام به صورت جداگانه و خوشه ای، سطح توسعه متفاوتی را به خود اختصاص داده‌اند.