1- دانشجوی دکتری گروه شهرسازی، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران. 2- استادیار گروه معماری و شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز، ایران. 3- استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده: (467 مشاهده)
چکیده تنوع آسیب های ناشی از زلزله در مکان های مختلف، بزنگاه تامل در وضعیت های پیشا- بحران است. اینکه عدالت اجتماعی و عدالت فضایی در این سرزمین چگونه بوده است و ساختار اقتصاد سیاسی ناظر بر این جغرافیا چگونه سامان یافته است که رخداد پدیده ای طبیعی مانند زلزله به فجایع زیاد انسانی و طبیعی منجر می شود. در سال های اخیر، یکی از مهمترین مولفه های مورد تامل شهرسازان، برای کاهش آسیب های ناشی از زلزله، سرمایه اجتماعی و نمادین و بازتولید فضایی آن بوده است. این مفهوم اغلب به همراه مشارکت مدنی و موازی با شبکه های همکاری و یکپارچگی است. تحقیق حاضر به روش توصیفی تحلیلی پیش می رود و میدان عملیاتی آزمون تحقیق، در سه مقیاس فضایی محله، خیابان و کل منطقه یک شهری تبریز است که نتایج تحقیق حکایت از آن دارد که انواع سرمایه اجتماعی اتصالی، به هم پیوستگی و سرمایه اجتماعی ارتباطی نقش مهمی در کاهش آسیب پذیری ناشی از زلزله ایفا می کنند.
موسوی سید کریم، فرامرزی مهسا، نظم فر حسین. تبیین تاثیر سرمایه اجتماعی شهروندان در کاهش آسیب پذیری زلزله مطالعه موردی : شهر تبریز. فضای جغرافیایی. 1403; 24 (88) :46-63