آثار و شواهد طبیعی دال بر این است که شرایط اقلیمی گذشته نمیتوانسته همانند شرایط کنونی باشد؛ بسیاری از فرم سطوح ارضی با فرایندهای کنونی قابل توجیه نیست و منشأ آنها به شرایط اقلیمی متفاوت از اقلیم کنونی نسبت داده میشود. اشکال کارستی در ضمن وابستگی به اقلیم کنونی ولی با توجه به متأثر بودن از دما و آب و تغییرات آنها در طی کواترنری، معمولاً اشکالی پالمسیست یا چند نگارهاند. بهمنظور بررسی دقیق تغییرات مرزی اشکال کارستی در طی کواترنری، با استناد به متون کتابخانهای و منابع اسنادی نقشههای زمینشناسی 1:50000، نقشه ارتفاعی رقومی 30*30، پایگاه دادههای اسفزاری 49 ساله، تصاویر ماهوارهای و نقشههای توپوگرافی 1:50000 دادههای موردنیاز برای تجزیهوتحلیل اثر عوامل دمایی-بارشی بر عوارض کارستی زاگرس (دولین، تنگ، کانیون، دشت آهکی، هوم، غار و چشمه) جمعآوری شد. دادههای اولیه به کمک نرمافزارهایی همچون Arc GIS، MapperGlobal، MATLAB و Excel مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. درصد زیادی از اشکال کارستی زاگرس در دمای 4- تا 1 درجه و بارش 1017 تا 1265 میلیمتر (شرایط مساعد) و دمای 9- تا 4- درجه سانتیگراد و بارش 1265 تا 1513 میلیمتر (شرایط بسیار مساعد) کواترنری شکلگرفتهاند. در شرایط کنونی با توجه به تغییرات دما و بارش و قرارگیری آنها در شرایط مساعد با دما 5 تا 10 درجه سانتیگراد و بارش 583 تا 726 میلیمتر و شرایط متوسط با دمای 10 تا 15 درجه سانتیگراد و بارش 440 تا 583 میلیمتر متحول میشوند. درصد کمتری از اشکال در طبقه شرایط بسیار مساعد نسبت به طبقه شرایط مساعد قرار دارند که ناشی از این است که دمای بسیار پایین و هوای سرد مانع از توسعه کارست شده است؛ تراکم اشکال کارستی در دمای 9- تا 4- درجه سانتیگراد و بارش 1265 تا 1513 میلیمتر کم شده است.