1- دانشکده جغرافیا و علوم برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران 2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیا و علوم برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1253 مشاهده)
بسیاری از ناهنجاریهای رفتاری در جوامع مختلف شهری، ضمن داشتن ریشههای تاریخی، فرهنگی و اقتصادی از کیفیت زندگی و احساسات مرتعش از فضای زندگی تأثیر میپذیرد، از اینرو پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین پایداری کالبدی محلات و ارتباطش با سطح پایداری اجتماعی محلات شهری بعنوان ابعادی از کیفیت زندگی میپردازد. روش تحقیق از لحاظ هدف از نوع کاربردی و علّی و از لحاظ روش انجام پژوهش، توصیفی- تحلیلی به همراه کاوشهای میدانی است. واﺣﺪ و ﻣﺒﻨﺎی ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ محلات مرکزی و هسته اولیه شهر اردبیل شامل محلات اوچدکان، طوی، گازران، عالیقاپو، سرچشمه و پیرعبدالملک اﺳﺖ. حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر برآورد گردید. جهت تجزیهوتحلیل اطلاعات حاصله از تحلیلهای آماری توصیفی در محیط نرمافزار SPSS و برای تحلیل مسیر از نرمافزار AMOS استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد مؤلفههای پایداری کالبدی (شامل کیفیت فرم و بافت فضایی، قابلیت دسترسی به کاربریها و خدمات و زیباشناختی یا فرم بصری) ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ اثر را در مقایسه با سایر مؤلفهها و مؤلفههای پایداری اجتماعی ﺑﺮ کیفیت زندگی محلات شهری دارند. نتایج پژوهش نشان میدهد در محلات ششگانه مرکزی شهر اردبیل پایداری اجتماعی زندگی ساکنین (با میانگین رضایتمندی 13/3) نسبت به پایداری کالبدی محلات مورد نظر (با میانگین رضایتمندی 87/2) وضعیت بهتری دارد. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر کیفیت کالبدی محیط محلات شهری، میتواند به میزان قابل توجهی (تا 59 درصد) رضایت از کیفیت زندگی ساکنین را پیشبینی نماید.
Alizadeh J, Mohammadi J. Investigating the relationship between physical environment sustainability and social sustainability of urban neighborhoods (Case Study: Ardabil City Central neighborhoods). جغرافیایی 2023; 23 (82) :35-66 URL: http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-3603-fa.html
علی زاده جابر، محمدی جمال. بررسی رابطه میان پایداری محیط کالبدی و پایداری اجتماعی محلات شهری (نمونه موردی: محلات مرکزی شهر اردبیل). فضای جغرافیایی. 1402; 23 (82) :35-66