تعیین حساسیت نسبی اراضی به فرسایش بادی و شناخت عوامل مؤثر بر آن به منظور الویت بندی و مدیریت عملیات حفاظت خاک و کنترل عوامل آن، ضروری است. در این تحقیق از مدل IRIFR1 به منظور تعیین پتانسیل تولید رسوبات بادی در اراضی منطقه عبدالخان استفاده شده است. در این راستا 9 عامل تعریف شده مؤثر مورد بررسی و امتیازات هر بخش در منطقه محاسبه شد و میزان رسوبدهی سالیانه منطقه موردنظر برآورد شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در منطقه مورد بررسی 35/290 هکتار معادل 21/10 درصد از کل منطقه در کلاس کم، 7/424 هکتار معادل 93/14 درصد در کلاس متوسط، 16/1516 هکتار معادل 34/53 درصد در کلاس زیاد و 57/611 هکتار معادل 51/21 درصد از کل منطقه در کلاس خیلی زیاد از نظر تولید رسوب و فرسایش بادی قرار دارد. در کل، میانگین شدت فرسایش بادی منطقه مورد نظر با 55/79 امتیاز و میانگین پتانسیل تولید رسوب ویژه سالیانه منطقه مورد نظر با 64/3302 تن در کیلومتر مربع از نظر کیفی دارای درجه زیاد (شدید) میباشد. در بین عوامل مؤثر در فرسایش بادی در مدل IRIFR، عامل سرعت و وضعیت باد و همچنین بافت خاک و پوشش سطح آن مهمترین عوامل مؤثر در فرسایش بادی و پتانسیل تولید رسوب در منطقه مورد مطالعه میباشند.
نورزاده حداد مهدی، غلامی علی، آشناگر نیکو. برآورد پتانسیل تولید رسوب ناشی از فرسایش بادی در اراضی منطقه عبدالخان (شوش) با استفاده از مدل ایریفر. فضای جغرافیایی. 1395; 16 (56) :277-289