در این مطالعه به‌منظور انتخاب روش مناسب درون­یابی برای معرفی تغییرات منطقه­ای بارش، کارایی روش­های زمین‌آماری مورد بررسی قرار گرفت. زمین‌آمار یکی از مهم­ترین روش­های برآورد توزیع مکانی بارش می­باشد و برآورد دقیق آن در بسیاری از علوم حائز اهمیت می­باشد. بدین منظور ابتدا داده­های ماهانه بارش 16 ایستگاه سینوپتیک از سایت سازمان هواشناسی و 31 ایستگاه باران­سنجی از سازمان آب منطقه­ای استان آذربایجان­شرقی در یک دوره آماری مشترک 20 ساله (2005-1986) تهیه شد، در این تحقیق از روش­های کریجینگ ساده (SK)، کریجینگ معمولی (OK)، کریجینگ عام (UK) جهت تخمین میانگین سالانه بارش شمال­غرب کشور استفاده شده است. برای هر مدل نیم تغییر نمای مربوطه محاسبه و ترسیم شده و سپس ریشه متوسط مجذور خطاها و ضریب تعیین (R²) بین مقادیر مشاهده­ای و تخمین خطای نقشه­های به­دست آمد که از بین آن­ها، یک نقشه به­عنوان نقشه­ی مناسب انتخاب شد. نتایج حاصله بر اساس معیار  RMSو RMSE نشان دادند که از میان روش­های زمین‌آماری مذکور، روش کریجینگ ساده مدل نمایی به­دلیل دارا بودن معیار اندازه­گیری خطای پایین­تر و همچنین دارا بودن ضریب تعیین (R²) بیش­تر نسبت به بقیه روش­ها دقیق­تر بوده و به­عنوان مناسب­ترین روش جهت تهیه­ی نقشه­ی عنصر بارش شمال­غرب کشور در دوره آماری مورد مطالعه می­باشد.