در طی سالهای گذشته، منطقه یک شهر شیراز از تغییرات شدید در کمیت و کیفیت پوشش گیاهی به شدت رنج میبرد، با توجه به اینکه فراوانی پوشش گیاهی یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر دمای سطح زمین است، بنابراین در این پژوهش ویژگیهای حرارتی و ارتباط آن با درصد نمایه بهنجارشده اختلاف پوشش گیاهی در یک محیط شهری با استفاده از تصاویر چند زمانه ماهواره لندست مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا چهار تصویر سنجندهTM در تاریخهای 22 مارس سال 2009 (دوم فروردین 1388)، 15 جولای 2010 (24 تیرماه 1389)، 19 اکتبر 2010 (27 مهرماه 1389)، 22 نوامبر 2010 (1 دیماه 1389) دریافت، سپس دمای سطح زمین(LST) و میزان شاخص بهنجارشده اختلاف پوشش گیاهی آن استخراج گردید. یافتههای پژوهش نشان داد بالاترین میزان درصد شاخص پوشش گیاهی بجز در فصل زمستان و بهار با کمترین میزان دمای سطح زمین مرتبط است. بالاترین میزان دما در تمامی فصول متعلق به ارتفاعات با جهت جنوب، جنوب خاوری، نواحی بایر و فاقد پوشش گیاهی است. در فصل بهار بالاترین درصد شاخص پوشش گیاهی با پایینترین میزان درجه حرارت انطباق مکانی ندارد، به عبارت دیگر درصد شاخص پوشش گیاهی با درجه حرارت سطح زمین رابطه معکوس ندارد. در فصل تابستان بالاترین میزان درصد شاخص پوشش گیاهی از نظر مکانی با کمترین میزان دمای سطح زمین انطباق مکانی کامل دارد. در فصل زمستان نحوه پراکنش الگوهای دمایی به دلیل نقش تعدیل کننده دمایی پوشش گیاهی با استفاده از ساز و کار تبخیر و تعرق در مقایسه با سایر فصول کاملاً متفاوت است، بالاترین دامنه دمایی نخست در ارتفاعات و سپس در مناطقی با کاربری پوشش گیاهی مشاهده میگردد. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که فراوانی و کیفیت پوشش گیاهی یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر دمای سطح زمین میباشد.