1- استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه زابل 2- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی
چکیده: (7430 مشاهده)
بهبود شرایط زیستی و دستیابی به زندگی بهتر از هدفهای مهم زندگی بشر بوده است. پس از قرنها تلاش و کسب تجربه روی آوردن به صنعت به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به عنوان رویکرد غالب از جایگاه ویژهای برخوردار شده است. چرا که صنعت ضمن ایجاد اشتغال پایدار و دسترسی به رفاه بیشتر، بهبود کیفیت زندگی را برای روستاییان به همراه داشته است. در این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی بر روی شهرک صنعتی خیام انجام گرفته، کیفیت عینی زندگی روستاییان نیشابور با استفاده از منابع اسنادی، بررسیهای میدانی و تکمیل پرسشنامه و به کمک نرمافزار SPSS مورد بررسی و ارزیابی قرار میگیرد. یافتهها نشان میدهد که فرض برابری شاخصهای ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیرساختی در مؤلفههای بهداشتی و درمان، تفریح و اوقات فراغت، سرمایه اجتماعی و مسکن در آزمون t دو نمونهای تایید گردیده و برای مؤلفههای آموزش، اشتغال، درآمد، زیرساختها و تسهیلات رد شده است. در این راستا بین میزان کیفیت عینی زندگی روستاییان (شاغل در شهرک صنعتی) در قبل و بعد از اشتغال در شهرک صنعتی، تفاوت معناداری وجود دارد، زیرا 135 نفر(32/81 درصد)، از پاسخدهندگان اعلام داشتند که کیفیت زندگی آن-ها بعد از اشتغال در شهرک بهبود یافته است آماره z با 421/8- و سطح معنیداری 99 درصد نیز مؤید این مطلب است.