|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای گروه‌های متمرکز کانونی
بهنام قاسم زاده، زهراسادات سعیده زرآبادی، حمید ماجدی، مصطفی بهزادفر، ایوب شریفی،
دوره ۲۲، شماره ۸۰ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده
| براساس گزارش‌ها و مستندات، تهران به عنوان پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر ایران در معرض آثار و پیامدهای تغییرات اقلیمی بوده است، اما اقدامات تطبیقی مناسبی برای مواجهه با آن صورت نگرفته است. با توجه به افزایش تهدیدها و پیامدهای تغییرات اقلیمی، انطباق با این تغییرات جزو مهم‌ترین برنامه‌ها برای مدیریت شهری محسوب شود. با توجه به اهمیت این مسأله هدف این مقاله شناسایی موانع انطباق با تغییرات اقلیمی در مدیریت شهری شهر تهران و ارزیابی تاثیر هر کدام از موانع و شاخص های آنها است. این تحقیق ابتدا تجارب و دیدگاه‌های کارشناسان در خصوص موانع انطباق در ساختار مدیریت شهری تهران را با استفاده از تکنیک گروه‌های متمرکز کانونی مورد بررسی قرار داده و در نهایت 9 درون-مایه اصلی و 31 درون‌مایه فرعی شکل گرفت. درون‌مایه‌های اصلی تولید شده در این تحقیق عبارتند از: «ساختار و فرهنگ پژوهش»، «آگاهی، آموزش و دانش»، «اجتماعی»، «منابع و مدیریت آن»، «قوانین و مقررات»، «ارتباطات و تعامل»، «اقتصادی»، «نهادی-اداری» و «برنامه‌ریزی» است. سپس با استفاده از روش ماتریس ارزیابی سریع به شکل کمی و ارزیابی اثرات کیفی درون مایه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند که نتایج این ارزیابی نشان داد موانع «برنامه ریزی»؛ «قوانین و مقررات» و «ساختار و فرهنگ پژوهش» بیش از سایر موانع تاثیرگذار بوده اند. همچنین نتایج ارزیابی کیفی نشان می دهد سطح تاثیرگذاری اغلب موانع منطقه ای، بلند مدت، برگشت پذیر، دائمی و قطعی بوده است. نتایج این تحقیق می‌تواند به تصمیم-گیران، برنامه‌ریزان و سیاستگذاران مدیریت شهری کمک نماید تا شناخت بهتری نسبت به موانع انطباق با تغییرات اقلیمی پیدا کنند و در جهت رفع این موانع، اقدامات و تصمیمات لازم را به عمل آورند. |
|
|
(2).jpg)
