---

برای پهنه‌بندی نواحی اقلیمی استان خوزستان از یازده متغیر اقلیمی وابسته به رطوبت، دما و بارش از سیزده ایستگاه هواشناسی سینوپتیک استفاده شد. ابتدا یک ماتریس ۱۱×۱۳، ایستگاه‌ها در سطرو متغیرها در ستون تشکیل گردید. سپس این ماتریس طی فرایند میان‌یابی کریچینگ با استفاده از نرم افزار surfer، به ماتریس دیگری با ابعاد ۱۱×۶۱۶ تبدیل شد (ایستگاه‌ها در سطرو متغیرها در ستون). آنگاه داده‌های ماتریس مذکور به عنوان ورودی تحلیل مؤلفه اصلی و تحلیل خوشه‌ای مورد استفاده قرار گرفت. از تحلیل مؤلفه‌های اصلی برای شناخت مؤلفه‌های سازنده پهنه‌های اقلیمی و از تحلیل خوشه‌ای به روش ادغام وارد برای تفکیک پهنه‌ها استفاده شد و با استفاده از این روش ۵ خوشه مشخص شد که هر خوشه بیانگر یک پهنه است. نتایج حاصل از تحلیل عاملی بر روی یازده متغیر اقلیمی در مقیاس ماهانه در استان خوزستان نشان داد که چهار عامل در ایجاد شرایط اقلیمی منطقه نقش اساسی دارند. ین عوامل به ترتیب اهمیت عبارتند از: ۱- عامل گرمایی ۲- عامل بارش زمستانی ۳- عامل بارش پاییزی ۴- عامل رطوبتی. با انجام تحلیل خوشه‌ای بر روی مقادیر عاملی، پنج پهنه‌ی اقلیمی در استان خوزستان مشخص شد. لازم به ذکر است که شرایط متنوع اقلیمی و آرایش مکانی نواحی اقلیمی در استان، بیانگر نزدیکی به دریا و مناطق خشک کشورهای عراق و عربستان و گستردگی آن به سمت ارتفاعات زاگرس است.

---

فرسودگی واقعیتی است که تاکنون بیشتر شهرهای با سابقه و تاریخی را متاثر ساخته است. آنچه مسلّم است در این گونه شهرها این مسأله، رشد بافت شهری را مختل کرده و آن را به پیرامون سوق میدهد. بنابراین افزون بر نابودی بافت های درونی و باسابقه شهری، هزینه های هنگفتی را با ایجاد بافت های نوظهور بر گرده شهر تحمیل می کند. هدف این تحقیق اولویت‌بندی مناطق مختلف قلمرو پژوهش به منظور اعمال بهسازی و نوسازی است. برای دستیابی به هدف مذکور از ۵ متغیر اصلی در بافت فرسوده شامل قدمت، قیمت، نوع مصالح، مساحت و وضعیت دسترسی به بافت استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از عملگرهای فازی(Sum، Gama، Product) در محیط GIS، و همچنین با وزن‌گذاری معیارهای منتخب، از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی(FAHP)، به منظور مقایسه استفاده شده است. در نهایت نتایج بدست آمده از عملگرهای فازی و AHP فازی، جهت شناسایی بهترین مکان ها برای بهسازی و نوسازی بافت فرسوده، به قیاس کشیده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که مطابق توابع و مدل بکار رفته در پژوهش قسمت های بیرونی بافت (با مساحت ۲۳۶۱۰۳ متر یعنی ۶۵/۰ درصد از کل سهم بافت) به علت نزدیکی به خیابان های اصلی و ساخت وساز نسبتاً بهتر نسبت به قسمت های درونی بافت (با مساحت ۱۰۰۷۵۴ متر یعنی ۲۸/۰ درصد از کل سهم بافت)، از اولویت پایین تری برای نوسازی برخوردار است. همچنین مدل FAHP، مساحتی بالغ بر ۴۷۵۶۹ متر یعنی ۱۳/۰ درصد از کل مناطق بافت را برای امر بهسازی پیشنهاد می کند. البته این امر در عملگر Gama fuzzy با دقت و جزئیات بیشتری نسبت به دیگر توابع و و مدل AHP فازی نشان داده شده است.