این پژوهش با هدف بررسی تغییرات مکانی برخی خصوصیات خاک، تهیه نقشه رقومی و برآورد بهترین روش درون­یابی انجام گردید. در این مطالعه، 62 نقطه نمونه برداری شده از خاک سطحی منطقه شرق کارون مورد بررسی قرار گرفت. این خصوصیات شامل درصد شن، سیلت، رس، هدایت الکتریکی عصاره اشباع، فسفر قابل جذب، کربن آلی، نیتروژن کل، کربنات کلسیم، ظرفیت تبادل کاتیونی، نسبت جذب سدیم و درصد سدیم قابل تبادل می­باشد. پس از بررسی و نرمال سازی متغیرها با روش­های مختلف، ابتدا تغییرنمای تمام آنها ترسیم سپس مناسب­ترین مدل تئوری به داده­های تجربی برازش داده­شد. جهت انتخاب مدل زمین­آماری مناسب ویژگی­های مورد مطالعه، تخمینگرهای کریجینگ و کوکریجینگ در محیط ⁺GS، مورد ارزیابی قرار داده­ شد. انتخاب مدل شایسته بر اساس کمترین خطای MAE و RMSE صورت پذیرفت. بر این اساس جهت ترسیم واریوگرام­های کریجینگ پارامترهای شن، سیلت، رس، کربنات کلسیم، ظرفیت تبادل کاتیونی، نسبت جذب سدیم از مدل گوسی، کربن آلی از مدل نمایی، نیترو‍ن کل، فسفر قابل جذب از مدل کروی استفاده گردید. در مورد سایر متغیرها از تخمینگر کوکریجینگ استفاده گردید. بررسی ها نشان داد مدل گوسی کریجینگ بیشترین کاربرد را در تهیه نقشه رقومی متغیرهای خاک منطقه دارد. همچنین سیلت دارای بیشترین (94552 متر) و نیتروژن کل، کمترین (2750 متر) دامنه تأثیر در منطقه می­باشد. نقشه­های رقومی متغیرهای خاک تهیه شده نرم‌افزار  Arc GIS و ⁺GS در منطقه بیانگر آهکی بودن منطقه می­باشد. خاک­ها شور و سدیمی و دارای کمبود ماده آلی هستند.